Samenwerking, échte aandacht en innovatie in de zorg? Bij Azora is het de normaalste zaak van de wereld. In negen locaties in de Achterhoek zorgen hier ruim 2.100 medewerkers voor het welzijn van ouderen. Het bedrijf is de afgelopen jaren 3 keer op rij uitgeroepen tot beste werkgever van Gelderland. Hoe krijgen ze dat voor elkaar? Josine ten Have en Maria Schenning, beiden specialist ouderengeneeskunde, vertellen graag over hun liefde voor het vak én voor Azora. Want: de vergrijzing in de regio en van het zorgpersoneel zorgt voor een grote vraag aan mensen op korte termijn.
Levensverhalen
Bij Azora hebben medewerkers een brede kijk op de zorg. Van specialist tot aan verpleging, ieder ziet zijn of haar werk als een onderdeel van wat mensen nodig hebben. Daarom is er naast de directe zorgtaken altijd ruimte voor een gesprek, om zorg op maat te kunnen bieden. Maria (33 jaar): “Azora is een fijne organisatie waar zowel werknemer als cliënt gezien en gehoord wordt. Als ik het levensverhaal van mijn cliënten hoor, ben ik dankbaar dat ik dat mag horen. Ik probeer er altijd wel iets positiefs van mee te nemen in mijn eigen leven. Voor mij voelt ieder contact hier als een succes. ”
Teamgevoel
Dat iedereen elkaar aanspreekt is volgens haar collega Josine (40 jaar) typisch Achterhoeks. “Contact met elkaar, met collega’s en bewoners, vinden we hier heel gewoon. Dat teamgevoel hoort bij Azora. En dat voel je in de organisatie, van een praatje bij het koffieapparaat tot een discussie in de vakgroep. Er is weinig hiërarchie. Iedereen, ook het bestuur, is aanspreekbaar. Ik hoor ook wel eens dat dat anders is. Meer zakelijk, minder gezellig en warm. Als de sfeer fijn is, dan is het niet erg als de werkdruk soms ook hoog ligt.”
Maria bekrachtigt dit. “Vanuit onze vakgroep zit er een arts in het management, zo hebben we een goede positie binnen de organisatie en zijn we betrokken bij de ontwikkeling van het beleid van de organisatie.”
Verantwoordelijkheid
Net als in andere regio’s, is ook bij het Achterhoekse Azora de werkdruk soms hoog. Er wordt tegenwoordig veel verwacht van zorgmedewerkers, en daar komen de weekenden en avonden soms nog bij. Maar medewerkers van Azora zijn flexibel ingesteld en steken de handen uit de mouwen als dat moet: “het verantwoordelijkheidsgevoel begint hier bij de handen aan het bed”, vertelt Josine. “Ik spring nu zelf extra bij voor een collega die is uitgevallen. Na de zomer ga ik wel weer terug naar 32 uur. Dat is fijn, want dan heb ik na school weer meer tijd om met mijn vier kinderen te zijn.” Maria vult aan: “In onze vakgroep is bespreekbaar hoeveel je wilt en kunt werken, daar geven we elkaar de ruimte voor. Ik werk nu 3 dagen, wat zorgt voor een goede werk-privé balans met mijn gezin van drie jonge kinderen. Opladen is een belangrijk aandachtspunt van Azora. Tijdens de vakanties betekent dat, dat de telefoon en Ipad uitgaan.”
Acute zorg
Ook buiten de eigen muren is Azora gewend om de samenwerking te zoeken. Een goed voorbeeld hiervan is het initiatief Acute Care Unit (ACU), een redelijk nieuwe afdeling waar Maria werkt. Op deze afdeling vindt observatie en diagnostiek plaats en wordt waar nodig een passende behandeling ingezet. “We brengen de cliënt in een kort tijdbestek multidisciplinair en holistisch in kaart”, vertelt Maria. “Wat maakt dat er een knik in het functioneren is en wat heeft deze persoon nu nodig? Hiermee hopen we ouderen in de regio passende zorg op de juiste plek te bieden, crisissituaties voor te zijn en de spoedeisende hulp te kunnen ontlasten.”
De speciale Unit is daarnaast een verlengstuk voor het Ambulant team ouderen, waarin Azora huisartsen ondersteunt bij de zorg aan kwetsbare ouderen in de thuissituatie. Josine: “Het is een goed voorbeeld van hoe we bij Azora samenwerken. Met geriaters, de eerste hulp en huisartsen. Door er vroeg bij te zijn, en aan de voorkant te opereren, voorkomen we dat problemen groter worden.“
Azora Academy
Naast samenwerking en een fijne werk-privé balans, investeert Azora veel in opleiding en groei van haar medewerkers. Werken en leren zijn met elkaar verbonden, vanuit die gedachte is ook de Azora Academy opgezet. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een jaar te promoveren of een opleiding te volgen tijdens je werkuren. Josine volgde onlangs een opleiding over ethiek in de zorg. “Als vakgroep hebben we, anticiperend op de grote zorgvraag, zelf verpleegkundig specialisten opgeleid. Inmiddels heeft dit geleid tot een vakgroep bestaande uit specialisten ouderengeneeskunde én een heel aantal gedreven verpleegkundig specialisten. We hebben de taken nu beter gedelegeerd en de samenwerking geïntensiveerd. In de medische vakgroep zijn alle kaderopleidingen vertegenwoordigd”, vertelt Josine. “Er heerst een positief en veilig leerklimaat waarin opleiden één van de belangrijkste prioriteiten is. Er worden ook kennislessen gegeven, dit maakt dat de werkweek heel divers is. Het ene moment kun je lesgeven, het andere moment heb je een familiegesprek of sta je bij een cliënt voor de deur.”
Werken bij Azora?
Ga naar www.werkenbijazora.nl en bekijk ook de opleidingsmogelijkheden op www.azora-academy.nl. Óf laat je inspireren door het verhaal van Novita die van Amsterdam naar de Achterhoek kwam voor de warme werkcultuur van Azora.
Benieuwd naar welke leuke, uitdagende functies in de zorg er nog meer op je wachten?
Van een wekelijkse volleybaltraining bij KSV Vragender tot een spontaan buurtfeest in Groenlo: Isabel Harmelink (27) geniet volop van haar terugkeer in de Achterhoek. Na vijf jaar Den Haag verhuisde ze begin 2024 weer naar de regio. Samen met haar vriend Rick huurt ze nu een sfeervolle boerderijwoning net buiten Groenlo. “Het is zo fijn om ‘s ochtends uit te kijken over weilanden. Die ruimte, die rust – dat miste ik in de Randstad.”
In het Guinness Book of Records staan de langste man, die de 2,51 meter aantikt, en de snelste auto (455,3 km/u), maar ook: pompenspecialist Pentair. Het bedrijf maakte in zijn vestiging in Winterswijk de pompen met de grootste capaciteit ter wereld. En die draaien nog steeds. In het Gemaal IJmuiden zorgen deze pompen ervoor dat Noordwest-Nederland droge voeten houdt.
Michiel Klitsie maakt met Lieneke in Groenlo zijn ‘American dream’ waar. Beiden vonden er inspirerende banen en een prachtig huis. “Ik wilde altijd naar grote steden, naar het buitenland. Die onrust is helemaal weg.”
Novita Patresia Amba (42) kwam acht jaar geleden voor de liefde van Indonesië naar Amsterdam, maar ze landde pas echt toen ze vorig jaar als verpleeghuisarts aan het werk kon in de Achterhoek. Niet eerder voelde ze zich zo welkom in Nederland. “Een buurvrouw vroeg me meteen op de koffie.”
Hergebruik, repareren, recyclen, dat zijn de uitdagingen van de toekomst. Zo zet ook de gemeente Doetinchem hoog in, met als doel een volledig circulaire economie, ofwel zonder verspilling. Voor Shiri Bouchan dé reden om vanuit Arnhem hier te komen werken als beleidsmedewerker Circulaire Economie. Al snel sloot ze de gemeente Doetinchem in haar groene hart.
Kunnen internationale ambities en regionaal werken samengaan? Zeker wel, vertelt Liselotte Leijten. Zes jaar geleden kwam ze, na een carrière bij Google op de Amsterdamse Zuidas en in Dublin, terug naar de Achterhoek. Bij Pinkcube kreeg ze de opdracht om het bedrijf te laten groeien en de boel eens flink op te schudden.
Roel en Regina ten Have ontmoetten elkaar vlak voordat zij ging studeren. “Als jij de rest van je leven in Aalten wil blijven, wordt het niks tussen ons”, zei ze toen...
Als 17-jarige jongen kwam Frank Dimmendaal bij Rensa in Doetinchem. Om onderdelen te halen voor zijn werk als installateur, maar ook voor een gezellig bakje koffie. Toen hij er 20 jaar later op gesprek kwam voor de functie van technisch adviseur, herkende hij meteen diezelfde open sfeer. "Het is een familiebedrijf, maar we durven ook te innoveren. Je wordt hier uitgedaagd om het beste uit jezelf te halen."
Annemiek van der Hoek, cultureel maatschappelijk ondernemer, voelt zich thuis in de Achterhoek. Een tijd lang werkte ze als directeur bij De Koppelkerk in Bredevoort. Met een grote groep vrijwilligers organiseerde ze exposities, lezingen en concerten. “Hier verstaan ze echt de kunst van samen dingen voor elkaar krijgen.”
Esther Ruesen deelt met Bart Kiers een grote liefde voor de Achterhoek. Samen hebben ze een missie: “Wij willen nieuwkomers in de Achterhoek écht welkom heten.”
Hoe maak je van veiligheid een aantrekkelijk thema in plaats van een verplicht nummer? Die uitdaging grijpt het Achterhoekse bedrijf Achterkamp met beide handen aan. Met als missie ‘Samen bewust veilig’ zijn ze hard op weg om dé leer- en ontwikkelpartner te worden op het gebied van veiligheid.
Verstopt in een gigantische grijze doos op een bedrijventerrein in Aalten vind je de 10.000 m2 grote showroom van Kaemingk. Je zou zo nietsvermoedend langs deze internationaal opererende groothandel in decoratieartikelen rijden, maar eenmaal binnen stap je regelrecht een sprookje in.
Weleens een Levi’s store, Hunkemöller, Aldi of Intratuin binnengewandeld? Grote kans dat de winkelpresentatie ontwikkeld én geproduceerd is door BVH Display. Het bedrijf heeft een nuchter Achterhoeks karakter, maar met een service van concept tot aan implementatie weten ze ook de internationale retailmarkt in te pakken.
Teun Aalders en Robin Erken verhuisden van een appartement van 50 m2 naar een Achterhoekse boerderij van 500 m2. Werk vonden ze eerder dan een huis. Maar zou het niet té rustig worden...?
Klaar met de filestress: Lynn gaat voor nieuw werkgeluk in Doetinchem
Lynn de Vries verhuisde vier jaar geleden van de Randstad naar de Achterhoek. Haar nieuwe woonomgeving bood direct veel rust en ruimte, maar de flinke reistijd richting haar werk in Arnhem nog niet. Afgelopen zomer switchte ze naar een baan bij de gemeente Doetinchem. “Ik heb nu zelfs tijd om vóór het eten te sporten!”
Cato Moens verhuisde samen met haar vriend van een klein appartement in Voorburg naar een grote boerderij in de Achterhoek. Ze vond er precies wat ze zocht: rust, ruimte en prachtige natuur.
Michael Ogubai verruilde de file voor de fiets, een wachtlijst voor zwemles en stenen voor groen. “De Achterhoek heeft veel te bieden. Meer dan mensen denken.”
Iedere inwoner van het Achterhoekse plaatsje Ulft kent wel iemand die er gewerkt heeft: de DRU. Van de achttiende eeuw tot 1999 lag hier de bakermat van de Nederlandse gietijzerindustrie. De DRU was daarmee ook één van de belangrijkste werkgevers in de omgeving. In 2009 kreeg het industriepark een nieuwe bestemming als ontmoetingsplek op het gebied van kunst, cultuur en horeca. Later kwam hier ook educatie, toerisme, participatie en innovatie bij.